IV niedziela wielkanocna (rok B): Dobroć i gotowość na ofiarę

     Dosyć często bywa, że patrząc na relacje międzyludzkie kogoś gotowego do poświęceń, do ponoszenia ofiar, troszczącego się o powierzonych swojej opiece, nazywamy dobrym. I tak mówimy o dobrym nauczycielu, dobrym lekarzu, dobrej pielęgniarce, dobrym księdzu. I rzecz ciekawa, że to potoczne rozumowanie zgadza się z tym, co mówi Jezus o dobrym pasterzu, który jest pasterzem gotowym do najwyższego poświęcenia – do oddania życia. W dzisiejszej Ewangelii słyszeliśmy Jego stwierdzenie:

„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce”.

III niedziela wielkanocna (rok B): Przekonać się, że Jezus zmartwychwstał

Przeżywając okres wielkanocny, widzimy, że nawet apostołom, którzy bezpośrednio z ust Jezusa słyszeli zapowiedź Jego męki, śmierci i zmartwychwstania, trudno było uwierzyć w Jego zwycięstwo nad śmiercią. Dziś, gdy czytamy opis kolejnego spotkania uczniów z Jezusem zmartwychwstałym, podejmuje On wysiłek, by uwierzyli w spełnienie Jego obietnicy. Czyni to stopniowo.

II tydzień wielkanocny, czwartek: Niezwykłe słowa

Słowa mogą bardzo wiele powiedzieć o tym, kto je wypowiada. Uważnie słuchając drugiego człowieka można poznać np. jego nastrój, stan emocjonalny, wykształcenie, wartości, jakim pragnie pozostawać wierny. Każdy przemawia na swój sposób. Uczniowie słuchający Jezusa zauważali niezwykłość Jego słów. Mawiali niejednokrotnie ze zdumieniem:

Skąd On to ma? I co za mądrość, która Mu jest dana? (Mk 6, 2).

III niedziela wielkiego postu (rok B): Przykazania pomocą do oczyszczenia świątyni serca

     Dzisiejsza Ewangelia ukazuje troskę Jezusa o świątynię, o dom Ojca. Przybywszy do niej, zobaczywszy siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie, został bardzo dotknięty tym widokiem. Św. Jan ewangelista mówi o Jego bardzo gwałtownej reakcji. Mianowicie mówi, że Jezus

Środa popielcowa: Droga przez pustynię do wolności

Czas wielkiego postu bywa przyrównywany do pobytu Jezusa na pustyni. Motyw pustyni pojawia się też w orędziu papieża Franciszka na tegoroczny wielki post[1]. Ojciec święty odnosi się do historii Izraelitów, którzy wyszedłszy z niewoli egipskiej, wędrowali przez pustynię. Do tej wędrówki nawiązuje motto wielkopostnego orędzia: Bóg prowadzi nas przez pustynię ku wolności. Jednak mimo wyjścia z Egiptu, lud nie był zdolnym zaraz żyć w wolności. Nosił bowiem w sercu Egipty. Nie od razu był zdolny ze sługi faraona stać się synem Bożym. Dlatego między wyjściem z Egiptu, a wejściem do ziemi obiecanej konieczny był czas dojrzewania Na tej drodze, na drodze do wolności, na czas nawrócenia, naród wybrany otrzymał dziesięć słów, które nazywamy przykazaniami Bożymi. Są one wyrazem miłości Boga do swojego ludu i zaproszeniem do naśladowania Bożej miłości.

VI niedziela zwykła (rok B): Zacząć drogę od oczyszczenia

     Słyszeliśmy ewangeliczną historię o trędowatym człowieku, który przyszedł do Jezusa, upadł na kolana i zwrócił się do Niego z prośbą:

„Jeśli zechcesz, możesz mnie oczyścić”.

V niedziela zwykła (rok B): Praca i modlitwa

Od początku swej działalności Jezus dokonuje znaków i cudów. W tym roku podczas mszy św. czytamy Ewangelię wg św. Marka. Dzisiaj czytaliśmy opis drugiego z opisanych w niej cudów – uzdrowienie cierpiącej na gorączkę teściowej Szymona Piotra. Autor natchniony mówi, że Jezus

podszedł i podniósł ją, ująwszy za rękę, a opuściła ją gorączka. I usługiwała im.

IV niedziela zwykła (rok B): Słowo Jezusa – słowo z mocą

     Dopiero, co wybrzmiały słowa św. Marka ewangelisty, że ludzie zgromadzeni w synagodze w Kafarnaum:

Zdumiewali się Jego nauką; uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie.

III niedziela zwykła (rok B): Nawrócenie, powołanie, słowo Boże, modlitwa

     Chcąc streścić dzisiejszą niedzielę, słowo Boże mówi o wezwaniu do nawrócenia i powołaniu. Dzisiaj przeżywamy też niedzielę słowa Bożego i papież Franciszek ogłosił Rok Modlitwy, jako etap przygotowania do roku jubileuszowego, który będzie obchodzić w 2025 r. Te cztery rzeczywistości: wezwanie do nawrócenia, powołanie, słowo Boże i modlitwa są ze sobą powiązane.

6 stycznia, uroczystość Objawienia Pańskiego: Przynieść dary Jezusowi

     Dzisiejsza uroczystość Objawienia Pańskiego jest okazją do przeżycia kolejnego pokłony przed nowonarodzonym Jezusem. Po pokłonie oddanym przez pasterzy i aniołów, do Betlejem przybyli mędrcy ze Wschodu. Najbardziej rozpowszechniona tradycja mówi, że było ich trzech – stosownie do liczby darów, które ofiarowali Jezusowi – i nadała im imiona: Kacper, Melchior i Baltazar. Różnie mówiono o ich wieku – mieli mieć 20, 40 i 60 lat. Według innych podań każdy miał mieć inny kolor skóry: śniady, czarny i biały. Potwierdzenie tych szczegółów, jak imiona, wiek, kolor skóry jest pewnie mało prawdopodobne. Możliwe, że są też wytworem ludzkiej fantazji, by na przykład podkreślić, że ludzie najróżniejszego pochodzenia, w każdym wieku przyszli z pokłonem do Zbawiciela.